Krater Ngorongoro i Masajowie

Krater Ngorongoro

Kolejny dzień z pobudką przed wschodem słońca. Ale jak tu nie wstawać z ochotą, gdy w perspektywie mamy wizytę w kraterze Ngorongoro. Bez zbędnej zwłoki pakujemy bagaże do samochodów. Pierwszy dzisiejszy przystanek mamy przy punkcie widokowym, z którego widać jezioro o wschodzie słońca. Drugi przy bramie wjazdowej na teren rezerwatu Ngorongoro. Trzecia przerwa przy punkcie widokowym na krater. Obłędna rozpadlina o powierzchni około 260 km². Jeden z Siedmiu Naturalnych Cudów Afryki (Kilimandżaro, Rafa Koralowa Morza Czerwonego, Wielka Migracja w Serengeti, Sahara, Wodospady Wiktorii, Delta Rzeki Okawango, Krater Ngorongoro).

Jest całkiem rześko. Jesteśmy na wysokości około 2300 m n.p.m. Jeszcze kilkadziesiąt minut jazdy i zaczniemy zjeżdżać do wnętrza krateru. Stromą szutrową i bardzo nierówną drogą zmierzamy na jego dno. Niewidoczne początkowo zwierzęta pojawiają się jak punkty, które z każdym przejechanym metrem robią się coraz większe. Po drodze mijamy ptaki i pierwsze zebry wędrujące ze stadami antylop gnu. Gnu wędrują z małymi źrebakami. Kryją się one w cieniu dorosłych osobników. Niektóre wciąż jeszcze chwieją się na nogach. Są brązowe i nieporadne.

W kraterze Ngorongoro

W katerze jest zaskakująco niewiele samochodów. To pewnie dlatego, że jesteśmy pod koniec sezonu. Jeszcze dwa, a może trzy tygodnie i zacznie się pora deszczowa. Deszcz zaleje Tanzanię. Tymczasowe rzeki, przez które teraz przejeżdżamy zamienią się w rwące potoki. Zwierząt jest więcej i więcej. Są gazelki masajskie i mniejsze gazelopki sawannowe. W oddali wędrują hieny. Bociany białobrzuche grzebią w zielonych trawach.

Nagle wypatrujemy lwa. Jest daleko. Przyglądamy się dokładnie. To nie jedyny lew. Jest ich aż pięć, a może nawet sześć. Trzy z nich wstają i niespiesznym krokiem przechodzą do pozostałych członków stada i kładą się obok.

Hieny próbują upolować małą zebrę. Nie udaje się. Dorosłe osobniki chronią źrebaka, po czym same atakują hienę. Gonią ją przez kilkadziesiąt metrów. Hiena ucieka w popłochu. Pomimo, że jesteśmy dość daleko wszystko doskonale widzimy. Trawy nie są zbyt wysokie. Gdy byłem tu we wrześniu 2008 roku krater porastały pożółkłe ponad metrowe trawy.

Krater Ngorongoro. Guźce, strusie i ptaki

Mijamy kolejne stada i kolejne gatunki. Guźce, strusie i niewielkie ptaki. W miejscu zwanym Hippo Pool spędzamy kilkanaście minut czekając, aż którykolwiek ze stada hipopotamów ziewnie. Zwierzęta przewracają się leniwie z boku na bok zanurzając się niemal w całości w błocie. Ale nie ziewają.

Gdzieś w oddali dostrzegamy czarnego nosorożca. To już prawdziwa rzadkość w Afryce i tu w kraterze też. Jest bardzo daleko. Wygląda jak szary kamień w oddali. Jest też lis. Kolejne hieny, bawoły, zebry. Nagle kilkanaście metrów od drogi zauważamy lwicę. Leży i sapie. Drzemie. Po chwili unosi głowę. Patrzy w naszym kierunku. Co za emocje! Kilkadziesiąt metrów dalej nad rzeką przechadza się kolejna lwica. W wodzie leży hipopotam. Ogromna ilość zwierząt na wyciągnięcie ręki.

Nad jeziorem w kraterze

Dojeżdżamy nad jedno z jezior. Ci, którzy nie wiedzą padają ofiarą kań egipskich. Czekają cierpliwie na gałęziach potężnego drzewa albo krążą w pobliżu. Gdy ktoś nieświadomie wyjmie coś do jedzenia pędzą w jego stronę i porywają jedzenie. To może skończyć się nieprzyjemną raną. Nie wszyscy o tym wiedzą.

Siadam w cieniu rozłożystego drzewa i znów czekam na ziewającego hipopotama. Znów żaden nie ziewa. Czas naszego pobytu w kraterze dobiegł końca. Do 13.00 powinniśmy się stąd wydostać. Nie zdążyliśmy. Przyspieszamy. Zatrzymujemy się tylko kilka razy. Przy suszących skrzydła bocianach białogrzbietych, przy leżących w błocie na drodze guźcach i przy koronnikach szarych, zwanych też żurawiami królewskimi. Te ostatnie są piękne. A na deser. Jeszcze przed podjazdem na krawędź krateru mijamy niewielkie wzniesienie.

Lew

I nagle dostrzegamy leżącego na nim lwa. To samiec z bujną grzywą. Nie mogę uwierzyć. To drugi raz, gdy spotykamy samca lwa z wielką czupryną. Pierwszy raz widziałem takiego w Zimbabwe. Mniej więcej pół roku temu. To było w nocy. Tym razem widzę go w środku dnia. I mogę zrobić zdjęcie! Po raz pierwszy od około 17 lat. Trudno w to uwierzyć. Cieszę się jak dziecko. Gdy odwraca się z otwartą paszczą w moją stronę moje zadowolenie sięga zenitu. To perełka dzisiejszego safari. Widok rzadki i niezwykły.

Ale to już koniec. Za chwilę zaczniemy wspinaczkę po zboczu krateru. Stromy, wyłożony kostką podjazd ułatwia wydostanie się z krateru. Krater Ngorongoro zostawiamy w dole.

Wizyta w pokazowej masajskiej wiosce

Przed nami wizyta w pokazowej wiosce Masajów. Jedziemy do niej szutrową pomarańczową drogą. Gdy zbliżamy się na miejsce pracujący tu Masajowie schodzą się z okolicy. Układ jest jasny. Płacimy za możliwość wejścia do pokazowej wioski, obejrzenie krótkiego pokazu tańca, wejście do jednej z pokazowych chatek, spędzenie kilka chwil w zainscenizowanej szkole oraz możliwość fotografowania.

Znam to miejsce. Byłem tu dziesięć lat temu. Nic się nie zmieniło. Najważniejsza dla Masajów jest sprzedaż zbyt drogich pamiątek. Trzeba się targować albo nie zwracać na nic uwagi. Szkoła jest przykrym doświadczeniem. Kilkuletnie dzieci są wyuczone na pamięć angielskich liczb i liter. Powtarzają je mechanicznie. Śpiewają piosnkę. Nie wszystkim to się podoba. Dla wielu osób wizyta w tym miejscu jest dużym zawodem.

Robię kilka portretów Masajów, kupuję bransoletkę i odjeżdżamy. Udało się schronić przed nadciągającą burzą. W drodze powrotnej w buszu dostrzegamy wędrującą żyrafę. Nie można ich spotkać w kraterze, bo nie są w stanie zejść na dół po stromym zboczu. Tu, na ziemiach Masajów przesiedlonych z Serengeti czują się świetnie. Wkrótce żegnamy odległy widok równiny Serengeti i jedziemy w kierunku Arushy. Jedziemy szybko. Kierowcy nie chcą wracać po ciemku. Zatrzymujemy się tylko w jednym sklepie z pamiątkami. Prawie każdy z nas coś kupuje, choć ceny wyjściowe są bardzo wygórowane. Powiedziałbym, że są kosmiczne. Ale to chyba ostatnia szansa na pamiątki z kontynentalnej części Tanzanii.

W sklepie z pamiątkami

Wpadłem na genialny pomysł. Jako lider grupy melduję się w sklepie i mówię, że przyprowadziłem klientów. To duży argument pozwalający mi na negocjacje. Ze sklepu wychodzę z ciekawą maską grupy Makonde, zamieszkującej południowowschodnią część Tanzanii oraz północny Mozambik. Nikt nie zna prawdziwej wartości sprzedawanych przedmiotów. Gdy sprzedawca i kupujący są zadowoleni z ceny i transakcja dochodzi do skutku – oznacza to, że dla nich to była właściwa cena. Ale zawsze trzeba choć odrobinę cenę negocjować. Tak po prostu wypada. Za moją maskę płacę 100 000 tanzańskich szylingów, chociaż cena wyjściowa wynosiła 450 USD. Sporo utargowałem. Każdy jest zadowolony. To najważniejsze.

W drodze do Arushy

Zaczyna się ściemniać. Mijamy Mto Wa Mbu (nazwa miasta w języku suahili oznacza rzekę komarów). Z każdą chwilą jedziemy szybciej. Gnamy, aby zdążyć przed zmrokiem. To staje się niebezpieczne. To staje się też powoli przygodą. Dojedziemy, czy będziemy mieli wypadek? Nieoświetlone samochody, rowerzyści, motocykliści i piesi są wszędzie. Samochody z kolorowymi światełkami wyglądają jak pojazdy z lunaparku. Bydło wychodzi niespiesznie na drogę. Tuż przed całkowitą ciemnością jesteśmy w Arushy. Bez wypadku. Bez mandatu i bez stłuczki. Teraz jeszcze trzeba odczekać kilkanaście minut w korku. Arusha o tej porze tętni życiem. Na ulicy harmider i zamieszanie. Samochody, autobusy i daladala jeżdżą w każdą stronę. Pomiędzy nimi piesi i motocykliści. Nie ma zasad. Kto większy i szybszy ten jedzie. Taka jest Afryka.

Pod hotelem jesteśmy dopiero około 20.00. Nie tracimy czasu na kąpiel tylko od razu siadamy w restauracji i zamawiamy dania. Ja biorę grillowanego kurczaka, frytki, coca colę i piwo Kilimanjaro. Kurczak jest suchy jak wióry. Po kolacji dopijamy na dachu niedokończoną wczoraj wódkę, po czym rozchodzimy się po pokojach aby zmyć solidną warstwę kurzu zalegającego na naszych ciałach. Ale przede wszystkim trzeba się spakować przed jutrzejszą podróżą na Zanzibar. Kąpiel przynosi wytchnienie. Może to nie to samo co wczoraj na basenie, ale i tak jest przyjemnie. Spakowany i czysty tym razem nie zapominam spuścić moskitiery na łóżko. Prawie natychmiast zasypiam. To był rewelacyjny dzień i jedno z najlepszych safari, na jakich byłem w Afryce.

Poradnik przed podróżą do Afryki – Ebook

Jeśli myślisz o podróży do Afryki mam dla Ciebie więcej przydatnych wskazówek i porad, z których możesz skorzystać podczas planowania swojej afrykańskiej podróży. Korzystając z wielu własnych doświadczeń przygotowałem dla Ciebie „Poradnik przed podróżą do Afryki – Tanzania, Kenia” w postaci czytelnego Ebooka w czterech najpopularniejszych elektronicznych formatach do pobrania: pdf, mobi, epub oraz pdf na komórkę. Znajdziesz w nim przejrzysty komplet materiałów niezbędnych do zaplanowania podróży po Afryce, a w szczególności po Tanzanii i Kenii.

Dowiesz się, jak się przygotować, na co zwrócić uwagę przed podróżą, gdzie szukać tanich biletów lotniczych, jak uzyskać wizę, co ze szczepieniami, co zabrać w podróż do Afryki: na trekking, safari i plażowanie. Dowiesz się też, dlaczego podróżowanie po Afryce wcale nie jest tanie. Przekonasz się, co tak naprawdę składa się na wysoką cenę trekkingu na Kilimandżaro i Mount Kenya. Znajdziesz też odpowiedź na pytanie, dlaczego safari w Kenii lub Tanzanii jest drogie i w jaki sposób obniżyć nieco jego cenę. Znajdziesz tu również szczegółowe informacje na temat realnego kosztu trekkingów na Kilimandżaro, Mount Meru, Ol Doinyo Lengai i Mount Kenya. Dowiesz się też, jak ograniczyć koszty górskich wędrówek w Afryce. Poznasz proste sposoby na obniżenie ceny safari w Kenii i Tanzanii. Dowiesz się o wiele wiele więcej!

To jedyny, aktualny i kompletny tego typu praktyczny poradnik podróżniczy, który ułatwia przygotowania i planowanie wyjazdów na Czarny Ląd. Znajdziesz go tu: w moim afrykańskim sklepie Szczyty Afryki. Naprawdę polecam!

Album fotograficzny ze zdjęciami z Tanzanii

Jeśli zainteresowała Cię moja relacja z podróży polecam też album fotograficzny „W drodze na najwyższe szczyty Afryki” (jestem jego autorem!) ze zdjęciami z różnych państw Afryki (również z Tanzanii). Znajdziesz w nim również sporo informacji praktycznych, wspomnienia i ciekawostki na temat wędrówek po afrykańskich górach, safari i podróżowaniu po Afryce. Oczywiście są w nim też obszerne fragmenty poświęcone górom i podróżowaniu po Tanzanii.

Informacje praktyczne i wskazówki przed podróżą do Tanzanii

• Jak zaplanować podróż do Afryki
• Gdzie kupić tanie bilety do Afryki
• Wskazówki przed podróżą do Tanzanii
• Koszt wejścia na Kilimandżaro
• Koszt Safari w Tanzanii
• Co zabrać do Tanzanii?
• Planowanie podróży na Zanzibar
• Koszt trekkingu na Ol Doinyo Lengai

Zdjęcia i relacja z podróży do Tanzanii

• Zdjęcia z podróży do Tanzanii
• Pozostałe odcinki relacji z podróży do Tanzanii na blogu