Snorkelling i fotografowanie ptaków na Zanzibarze
Dzień zaczynam jeszcze wcześniej niż zwykle. Zanim wybierzemy się na snorkelling na Zanzibarze postanowiliśmy razem z jednym z uczestników wybrać się na dodatkowe fotografowanie ptaków w lesie Jozani. Już o 6.30 meldujemy się na miejscu. Na szczęście nie musieliśmy tym razem jechać rowerem. Nie zniósłbym tego. Przewodnik już na nas czeka. Słońce powoli oświetla Zanzibar. Ptaki rozpoczynają poranny koncert. Idziemy pośród drzew i krzewów wypatrując żołn i kolibrów, a w zasadzie wszystkiego co lata i nie tylko. Przez drogę przebiega mrówkojad. Jest zbyt szybki. Pojawia się nagle i nie daje się sfotografować.
W namorzynowym lesie, tak samo jak wczoraj nie widzimy żadnego zimorodka, chociaż to przede wszystkim dla nich tu jesteśmy. Trochę szkoda. Przewodnik mówi, że jest jeszcze jedno miejsce, gdzie można je zobaczyć. To miejsce, gdzie jeszcze nie byłem. I to jest chyba najciekawszy fragment lasu Jozani, do którego dotarłem. Prawdziwa dżungla z palmami, gęstymi zaroślami, wyschniętymi drzewami i podmokłym terenem. Jest świetnie. Tylko ptaków mało. Za to na jednej z palm zauważamy cienkiego zielononiebieskiego węża. Zbliżamy się do niego na odległość kilku kroków. Obserwuje nas uważnie, ale nie ucieka. Podobno nie jest bardzo jadowity. Kilka innych węży ucieka spod naszych nóg, gdy przedzieramy się przez zarośnięte ścieżki. Małe ptaki gromadzą się przy wodopoju ukrytym pośród drzew. Zimorodków ciągle brak. To nic. I tak mi się podobało. Chociażby dlatego, że byłem w nieznanym mi do tej pory obszarze lasu.
Snorkelling na Zanzibarze
Gdy wracamy do hotelu reszta grupy kończy śniadanie. Teoretycznie o 10.00 powinniśmy płynąć na snorkelling. Płyniemy nieco później. Długo nie jestem pewien czym, z kim i dokąd. Wędrujemy obok odsłoniętych przez ocean plantacji alg. Woda aż kipi z gorąca. W końcu jesteśmy obok naszej łodzi. To najzwyklejsza tutejsza łódź z żaglem zwana Dhow. Zabierze naszą ósemkę i trzech Zanzibarczyków. Jestem w szoku, że mieścimy się wszyscy na tej łupinie. Jest wąsko, ciasno i gdyby coś zaczęło się dziać byłoby niebezpiecznie. Patrząc na konstrukcję tej łodzi trzymającą się na sznurku, kiju i szmacie można mieć wątpliwości co do bezpieczeństwa. Patrząc jednak na to, że mieszańcy Zanzibaru pływają takimi łodziami na co dzień chyba nie ma czego się obawiać.
Po kilkunastu minutach jesteśmy na rafie. Kotwiczymy wrzucając do wody kamień. Sprzęt do snorkellingu, delikatnie pisząc, jest kiepski. Za mały, za duży, z dziurami i brudny. Jestem wściekły. Kapitan pożycza maski z innej łodzi. Nie są dużo lepsze. Mimo wszystko schodzimy do oceanu w poszukiwaniu podwodnego świata. Trochę go widać, ale sprzęt ewidentnie utrudnia jego podziwianie.
Gdy wracamy na łódkę dostajemy kokosy, z których pijemy świeży sok. Gdy wypijamy napój, Zanzibarczycy rozłupują owoce i zjadamy ich wnętrza. Świeże kokosy są zaskakująco miękkie i gumowate. Miały być chyba delikatną rekompensatą za marny sprzęt do snorkellingu.
Na brzeg wracamy gdy trwa przypływ. Woda jest gorąca. Nawet nie zachęca do kąpieli. Orzeźwiamy się ledwo cieknącą spod prysznica wodą. Trwa przerwa w dostawie prądu.
Wędrówka przez Jambiani
Gdy większość grupy udaje się na popołudniową drzemkę wybieram się na godzinny spacer po Jambiani. Trochę wzdłuż plaży, trochę po wiosce. Mam przyjemność zrobić kilka ciekawych zdjęć z życia tutejszej społeczności. Gdy wracam do Ifa jest już właściwy moment na kolację. Tym razem idziemy do restauracji, z której sączyła się delikatna muzyka reggae, gdy my czekaliśmy na posiłek pierwszego wieczoru. Dziś muzyki nie słychać. Wciąż nie ma prądu w Jambiani.
Zamawiamy owoce morza. Ja biorę grillowane ośmiornice. Są bardzo dobre. Jednak nie najadam się. Dlatego dla zaspokojenia głodu przenosimy się do sąsiedniej knajpy. Znów zamawiam ośmiornice. Tym razem jestem pełny.
W międzyczasie włączają na Zanzibarze prąd. W sam raz, gdy wracamy do hotelu. Fotografowanie na plaży nocą nie jest dziś tak spektakularne jak pierwszego wieczoru. Nie ma chmur i gwiazd, które są przesłonięte mocno odbijającym światło księżycem. Grzecznie rozchodzimy się po pokojach i nasz ostatni wieczór w Jambiani spędzamy na pakowaniu.
Album fotograficzny ze zdjęciami z Tanzanii
Jeśli zainteresowała Cię moja relacja z podróży polecam też album fotograficzny „W drodze na najwyższe szczyty Afryki” (jestem jego autorem!) ze zdjęciami z różnych państw Afryki (również z Tanzanii). Znajdziesz w nim również sporo informacji praktycznych, wspomnienia i ciekawostki na temat wędrówek po afrykańskich górach, safari i podróżowaniu po Afryce. Oczywiście są w nim też obszerne fragmenty poświęcone górom i podróżowaniu po Tanzanii.
Informacje praktyczne i wskazówki przed podróżą do Tanzanii
- Jak zaplanować podróż do Afryki
- Gdzie kupić tanie bilety do Afryki
- Wskazówki przed podróżą do Tanzanii
- Koszt wejścia na Kilimandżaro
- Koszt Safari w Tanzanii
- Co zabrać do Tanzanii?
- Planowanie podróży na Zanzibar
- Koszt trekkingu na Ol Doinyo Lengai
Cześć,
Gdzie dokładnie znajduje się plantacja alg? W Jambiani czułeś się bezpiecznie?
Cześć. Plantacje alg znajdziesz niemal na każdym kroku, gdy jesteś właśnie w Jambiani. Nie czułem się tam jakoś specjalnie zagrożony, chociaż znam historie o napadach rabunkowych na plażach.