Zakończenie podróży do Kenii i Ugandy. Udało mi się zorganizować jeden z najciekawszych wyjazdów do Afryki. Wędrowałem na drugi i trzeci w kolejności najwyższy szczyt Afryki. Wszystko poszło zgodnie z planem. Dzięki temu wędrówki na trzy najwyższe góry Afryki są już za mną (Tanzania, Kenia i Uganda).
Lądujemy po raz drugi w Egipcie. Do powrotu do Polski zostały już tylko 24 godziny. Karty pokładowe na kolejny lot otrzymamy dopiero na trzy godziny przed lotem. Przedstawiciele linii lotniczej sugerują, że możemy iść na miasto. Okazuje się, że ze względu na długi czas oczekiwania linia lotnicza jest zobowiązane zapewnić nam pobyt w hotelu i wyżywienie na czas oczekiwania.
Wszechobecne ugandyjskie marabuty są również w tym miejscu. Najbrzydsze ptaki Afryki podkradają kawałki ryby i innego jedzenia zostawianego przez turystów. Gdy jestem blisko nieco obawiam się, czy przypadkiem nie oberwę potężnym dziobem. Ptaki nie boją się zupełnie. Są wręcz odrażające. Nagle pięć marabutów wskakuje na stolik i dojada to, co zostawili ludzie.
Ciężko wprost uwierzyć w to, jak dużo boda boda mknie po ulicach w stolicy Ugandy. Są ich tysiące. Większość służy jako tania taksówka. Idziesz ulicą. W pewnym momencie chcesz gdzieś podjechać. Machasz ręką. I wsiadasz. Zwykle motocykle są dość podniszczone. Czasem bez reflektora albo nieźle poobijane.
W drodze do Kampali odwiedzamy rezerwat Ziwa. To podobno jedyne miejsce w Ugandzie, gdzie można zobaczyć nosorożce białe. Na obszarze o powierzchni około 70 km2 pracownicy Ziwa Rhino Sanctuary starają się rozmnażać nosorożce, aby po kilku latach można było przenieść nosorożce białe do innych ugandyjskich rezerwatów. W chwili obecnej (2012 rok) jest ich dwanaście.
Otaczają mnie miłe dla ucha dźwięki ptasiego trele. W pewnym momencie otwieram oczy i aż podskakuję z wrażenia. Tuż obok stolika stoi guziec i patrzy mi prosto w oczy. Chyba też jest zaskoczony. Po chwili odchodzi w kierunku namiotów. Za nim wędruje całe stado. Zatrzymują się przy śmietniku i bez skrępowania wyciągają wiadro, aby zjeść resztki.
Z rzadka można dostrzec guźca, pawiana albo antylopę. Pierwszym celem wycieczki jest wodospad Murchisona. Widok robi wrażenie. Nil Wiktorii posiada ogromną moc. Sama świadomość, że patrzę na wodospad na Nilu powoduje dreszczyk emocji.
Szympansy przeszukują drzewa w poszukiwaniu swoich przysmaków, owoców palmy i fig. Czasem sprawnie schodzą na dół i zjadają to, co zerwały na górze. Zachowują się jak ludzie. Nie mogę się nacieszyć ich widokiem. Wpatrujemy się w szympansy i zastanawiamy się, jak wiele wspólnego mają ludzie z tymi małpami.